ΕΔΡΕΣ

Tα γήπεδα του ΑΡΗ

«Κλεάνθης Βικελίδης»

   Ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ την περίοδο 1926-1939 χρησιμοποιούσε το γήπεδο που υπήρχε στο χώρο της Διεθνής Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Το 1939 παραχωρήθηκε στην ομάδα του ΑΡΗ η έκταση στο Χαριλάου με τον όρο να δώσει το γήπεδο που χρησιμοποιούσε μέχρι τότε.

    Στις 4 Νοεμβρίου 1951 γίνανε τα εγκαίνια του γηπέδου έχοντας εκείνη την εποχή μία και μοναδική κερκίδα, αυτήν επί της οδού Παπαναστασίου τη σημερινή Θύρα 2.

   Μέχρι το 1969 ο αγωνιστικός χώρος δεν ήταν από χόρτο αλλά από χώμα. Το Μάιο της ίδιας χρονιάς τοποθετήθηκε ο χλοοτάπητας και ο ΑΡΗΣ ήταν η τέταρτη ομάδα που είχε «πρασινίσει» το γήπεδό της, μετά του Ηρακλή, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.

  Το 1968, με πρωτοβουλίες του προέδρου της ομάδας του αείμνηστου Νίκου Καμπάνη, ξεκίνησαν οι διαδικασίες για να κατασκευαστούν τέσσερις ακόμη Θύρες. Η Θύρα των Επισήμων, η Θύρα 1, 5 και 6. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν τέσσερα χρόνια αργότερα όπως ολοκληρώθηκε και η κατασκευή του σκέπαστρου επί της οδού Αλκμήνης, το οποίο προς τιμήν του προέδρου της ομάδας ονομάστηκε «Σκέπαστρο Νικόλαου Καμπάνη».    

   Το 1974 αρχίσανε οι πρώτες συζητήσεις για την κατασκευή μιας νέας κερκίδας. Της θρυλικής Θύρας 3. Τελικώς, οι εργασίες ξεκινήσανε το 1975 και αποπερατώθηκαν δύο χρόνια αργότερα, το 1977.

  Το 1980 πραγματοποιήθηκε η επέκταση της Θύρας 3. Επίσης, την ίδια χρονιά τοποθετήθηκαν πλαστικά καθίσματα στη Θύρα των επισήμων. Το 1989 ξεκίνησε η ανακατασκευή και επέκταση της Θύρας 2. Το έργο τελείωσε το 1991.

   Το 1991 το γήπεδο Χαριλάου «είδε το φως», καθώς τοποθετήθηκαν οι πυλώνες, οι οποίοι μεταφέρθηκαν από Καυταντζόγλειο.

  Το 1994 κατασκευάστηκαν στη Θύρα των επισήμων τα πρώτα δημοσιογραφικά θεωρεία.

    Το καλοκαίρι του 1999 τοποθετήθηκαν πλαστικά καθίσματα σε όλο το γήπεδο.

   Το καλοκαίρι του 2003 το Χαριλάου έκλεισε για ολική αναμόρφωση. Το σκέπαστρο γκρεμίστηκε, μαζί και οι κερκίδες, και κατασκευάστηκε κτήριο τεσσάρων ορόφων με υπόγειο και με μεταλλικό στέγαστρο και κερκίδα 2.500 θέσεων.

  Ακόμη, το κτήριο περιλαμβάνει 2 γυμναστήρια, πισίνα, κλιμακοστάσια για την καλύτερη εξυπηρέτηση των φιλάθλων αλλά και των ατόμων με ειδικές ανάγκες, ιατρεία, τα γραφεία της Π.Α.Ε. ΑΡΗΣ, τα δημοσιογραφικά θεωρεία και V.I.P. σουίτες.

  Το 2004 η διοίκηση του ΑΡΗ μετονόμασε το γήπεδο Χαριλάου σε «Κλεάνθης Βικελίδης». Με αυτήν την κίνησή της ήθελε να τιμήσει το μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που φόρεσε την ένδοξη φανέλα της ομάδας.

    Το «Κλεάνθης Βικελίδης» μετά και τις τελευταίες παρεμβάσεις που δέχτηκε, σήμερα έχει χωρητικότητα 22.800 θέσεων.

«Αλεξάνδρειο Μέλαθρο»

  To τμήμα μπάσκετ του ΑΡΗ από το 1925 μέχρι και το 1951 χρησιμοποιούσε το γήπεδο της ΧΑΝΘ.

  Το 1952 και για μία χρονιά χρησιμοποίησε το γήπεδο στη Βασιλίσσης Όλγας και επέστρεψε το 1955 για να συνεχίσει να αγωνίζεται μέχρι και το 1960.

   Από το 1960 μέχρι το 1966 αγωνίστηκε ξανά στο γήπεδο της ΧΑΝΘ.

   Το 1960 ξεκίνησε να χτίζεται το «Αλεξάνδρειο Μέλαθρο» και ολοκληρώθηκε το 1966, έχοντας χωρητικότητα 6.000 θέσεων. Το όνομα του γηπέδου ήταν εμπνευσμένο από το Μέγα Αλέξανδρο. Το γήπεδο είναι γνωστό και σαν «Παλέ Ντε Σπορ». Βρίσκεται στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, στο χώρο όπου διεξάγεται κάθε χρόνο η Διεθνής Έκθεση.

  Το 1966, το γήπεδο άνοιξε τις πόρτες του για να υποδεχτεί τον ΑΡΗ όπου και συνεχίζει να αγωνίζεται μέχρι σήμερα. Στο «Αλεξάνδρειο», ο ΑΡΗΣ έζησε όλες τις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας του. Η αύρα που βγάζει το συγκεκριμένο γήπεδο είναι μοναδική.

   Το 2003 έκλεισε, προκειμένου να γίνει πλήρης ανακατασκευή του γηπέδου. Τα έργα περιελάμβαναν καινούργια αποδυτήρια, καινούργια γραφεία, καινούργια καθίσματα τις κερκίδες, νέους φωτεινούς πίνακες (2), νέο φωτισμό, εξαερισμό, κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, μπουτίκ, μπαρ και εστιατόριο. Μετά τα έργα η χωρητικότητα από 6.000 μειώθηκε σε 5.050 θέσεις.

  Επίσης, στην οροφή του γηπέδου, τοποθετηθήκανε και τα 21 λάβαρα, τα οποία συμβολίζουν τους 21 τίτλους που έχει κατακτήσει η ομάδα.

  Το γήπεδο ανήκει στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και το φθινόπωρο του 2004 παραχωρήθηκε στον ΑΡΗ για 20 χρόνια.

   Το όνειρο κάθε οπαδού του ΑΡΗ είναι η ομάδα να αποκτήσει το δικό της γήπεδο, το δικό της σπίτι. Ένα καινούργιο γήπεδο, ιδιόκτητο, το οποίο θα έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα και θα στεγάσει την ομάδα του 20^ου αιώνα, τον Αυτοκράτορα ΑΡΗ. Το κλειστό «Νίκος Γκάλης» πρέπει να γίνει πραγματικότητα, να πάρει σάρκα και οστά.